چهره ای ماندگار در تاریخ سینمای ایران. منصور جوانی است با بلندپروازی های بسیار. او که آرزوی پرواز در سر داشته و. و فوت ناگهانی پدرش مسیر زندگی او را تغییر داده است. دبیرستان شیفته ادبیات بوده به علت یک سوتفاهم و توسط معلم ادبیات خود. می دهد و از آن دوران تنها روحیه خیال پردازش باقی می ماند.

ببين هم گريه هام از عشق . لالايي ها ديگه خوابي به چشمونم نمي شونه. يكي با چشماي نازش دل كوچيكمو لرزوند. يكي با دست ناپاكش گلاي باغچمو سوزوند. تو اين شب هاي تو در تو . هنوز آوار تنهايي داره مي باره از هر سو. نشد با اين تن زخمي به آغوش تو برگردم. نشد تا بغض چشماتو به خواب قصه بسپارم. از اين فصل سكوت و شب غم بارونو بردارم. دل مرا بخوان به سوي خو.

یك شبى مجنون نمازش را شكست. فارغ از جام الستش كرده بود! گفت يارب از چه خوارم كرده اى. برصليب عشق دارم كرده اى. خسته ام زين عشق دل خونم نكن. اين تو و ليلاى تو. در رگت پنهان و پيدايت منم. من كنارت بودم ونشناختى! عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستند.